“Ik had Anky gevraagd om met mijn paarden te komen praten omdat eentje, Rubbles, altijd bijt en dreigt naar een ander, Frosty, tijdens het voeren.
Rubbles was altijd samen met zijn broer Flint en nog 2 broers. Maar de tijd gaat verder en de twee oudste broers zijn inmiddels overleden. Toen ze nog maar met z’n tweeën waren, liep het niet lekker. Geen van hen nam initiatieven en ze plakten erg aan elkaar. Helemaal begrijpelijk natuurlijk na zo’n overlijden in hun kudde. En toen kwam Frosty erbij, want ik vond dat het er zo niet gezond uitzag en wilde hen helpen. Frosty kwam, zag en nam de leiding door gewoon initiatieven te nemen. Naar het weiland lopen om te grazen bijvoorbeeld. Het samenzijn was in één keer klaar. In de loop van de tijd kreeg Rubbles steeds meer lef en ging bijten en dreigen naar Frosty als er hooi kwam. Frosty was niet erg onder de indruk en draaide weg. Zo nu en dan trad hij op en joeg Rubbles weg. Rubbles was dan ook degene die “schade” leed en happen kreeg. Ik vond dat zo jammer voor hem en vroeg daarom aan Anky of ze misschien kon helpen.
Ze ging in gesprek met Rubbles, maar ook Flint en Frosty praatten al snel mee. Rubbles snapte niet waarom Frosty er zo nodig bij moest komen, hij had het prima met zijn broer samen. Rubbles was heel bang dat Frosty tussen hem en zijn broer zou komen en hun vriendschap zou aantasten! Frosty zei al snel dat hij dat helemaal niet wilde en ook Flint vertelde dat hij dat niet liet gebeuren! Zo hoopten ze dat Rubbles gerustgesteld werd want hij had duidelijk alleen zichzelf met zijn gedrag. En de onderlinge onrust was voor niemand fijn natuurlijk.
Wat zag ik na afloop?
Rubbles was absoluut rustiger! Hij dreigde nog wel wat maar zeker minder fel en vaak zonder dat er getandenklapper te horen was. Wat ik nog opvallender vond was dat ook Frosty (nog) veel meer vergevingsgezindheid toonde door veel langer te wachten en minder te reageren op de uitdagingen. Het heeft dus zeker geholpen om over dit gedrag eens met elkaar in gesprek te gaan. En mij heeft het geholpen door niet te snel Rubbles terecht te willen wijzen en dus ook meer geruststelling te kunnen geven aan hem in plaats van me te ergeren aan het gedrag….”.