De kracht van geduld.

Inmiddels is het bijna een half jaar geleden dat mijn grootste kinderwens – een eigen paard – uitkwam. En wat heb ik de afgelopen maanden genoten van Anca en de band die we hebben opgebouwd. 

Toch was (en is) het niet altijd zo makkelijk als het misschien lijkt. Ook ik liep (en loop) tegen uitdagingen aan met Anca. En in het begin vond ik dat best frustrerend. Niet alles wat ik wou, lukte direct. En als ik het even niet meer zag zitten, was er gelukkig altijd dit lieve paardje dat zei ‘’wij doen dit samen’’. 

Nog steeds lukt niet alles wat ik graag zou willen, maar ik voel mij met de dag nog sterker verbonden met Anca en daardoor heb ik er ook alle vertrouwen in dat wij, met geduld, liefde, rust en wat tijd alles kunnen gaan doen wat we graag willen. 

Veel mensen willen vaak een snelle oplossing, een ‘quick fix’. Vaak vergeten ze daarbij te kijken naar wat het dier nodig heeft en zijn ze vooral bezig met hoe ze het dier zo snel mogelijk kunnen laten doen wat zij willen. En daarmee gaan ze dan ook voorbij aan de behoeften en grenzen van het dier, met als gevolg dat het dier zich niet gehoord voelt en bang word. En dat is zo zonde, want vaak bedoelen de mensen het hartstikke lief! 

Als ik een ding heb geleerd van het hele proces met Anca, dan is het wel dat het (in elk geval voor mij) veel beter werkt om vanuit rust, met geduld een leerproces aan te gaan. Ik dwing haar niet, maar zij kiest er vanuit onze samenwerking zelf voor om iets voor mij te doen. Zo ging het afgelopen zondag ook; ik kwam bij haar zonder intentie om te gaan rijden, maar ze zei ‘’stap maar op’’. En zo zat ik even later los op haar rug. Wat een magisch moment! 🥰

Een leerproces vanuit geduld, liefde en rust kost veel meer tijd, maar dat is het helemaal waard. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *